 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Вязьніцы і краты, кайданы і дрот,
крыжы і магілы ў здратованым полі.
То гэтакомбы складае народ
ў стыхіі змагань здабываючы волю.
Зямля наша вабіць прыблудаў чужых,
прывыклі няволіць сярмяжныя сёлы;
зжынаюць пшаніцу, а сеюць крыжы
і путаюць дротам шляхі навакола.
...Там з ворагам учора сустрэўся адзьдзел.
У баю шмат і іхніх, і нашых упала.
Цяпер адступае, ды заўтра прыдзе
на нас зь яшчэ большай, дзічэйшай навалай.
Маўчаць твае хлопцы, замоўк нейк і ты.
У такую хвіліну слоў многа ня трэба.
Што ворагу ніў не здамо залатых,
цяпер прысягаем адкрытаму небу.
Пакуль мы жывем – нас ніхто не сагне,
бязьлітасным зьдзекам змаганьняў ня спыніць.
А згінуць прыдзецца, дык згінем у агне,
усё ж волю, як сонца, нашчадкам пакінем.
Ня “хлеба і цырку”, а вольнымі быць,
ня ласкі чужацкай, а собскага права!
Пракляцьце – што ворагу будзе служыць,
а праўду і волю баронячы – Слава!
1953
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2021. Беларусь, Менск.
|
|
|
